Polska, kolekcja prywatna

Jego sztuka portretowania, doskonała warsztatowo, ulegała wyraźnej ewolucji od konwencjonalnego idealizowania portretu biedermeierowskiego ku próbom indywidualizacji charakterologicznej.

(Polanowska J., Rejchan Alojzy, [w:] Słownik artystów polskich i obcych w Polsce działających, t. VIII, Instytut Polskiej Akademii Nauk, Warszawa 2007, s. 300.)

Urodzony w 1807 roku we Lwowie Alojzy Reichan zrobił karierę jako wzięty portrecista znanych osobistości życia politycznego, artystycznego i naukowego. Działał w latach 1835-1860. Pochodził z rodziny artystów – jego ojciec Józef i dziadek Mateusz byli także malarzami. Pierwsze lekcje rysunku pobierał w domu, potem uczył się pod okiem lwowskiego malarza Józefa Klimesa. W 1823 roku rozpoczął studia w wiedeńskiej akademii (pracownie Franza Cauciga i Antona Pettera), które ukończył z dyplomem „malarza historycznego, portretów i miniatur”.

Po okresie studenckim wiele podróżował. Lata 1832-1835 spędził we Włoszech na samodzielnych studiach by jeszcze rozwinąć swój talent. 1837 rok spędził w Paryżu, malując w pracowni batalisty Horacego Verneta. Zwiedził także Belgię, Holandię, Bawarię. Był też w Karlsbadzie, Dreźnie, Wrocławiu i Monachium. Ostatecznie jednak powrócił do rodzinnego Lwowa, gdzie założył pracownię.

Debiutował w Rzymie w 1835 roku na wystawie tamtejszego towarzystwa sztuk pięknych. Swoje prace wystawiał także we Lwowie, w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych oraz na paryskim Salonie. Malował przede wszystkim olejno, rzadziej akwarelą. Był przede wszystkim portrecistą i miniaturzystą, rzadziej sięgał po pejzaż czy scenę rodzajową. Zdarzało mu się też realizować zamówienia kościelne na przedstawienia religijne. Sportretował m.in. włoskiego śpiewaka Wilhelma Perellego (1834), Leonarda Chodźkę w mundurze kapitana paryskiej gwardii narodowej (ok. 1837-38) czy Juliana Ursyna Niemcewicza (1837-38). Do jego ouevre należy zaliczyć prawie kilkaset portretów. W 1960 roku, w setną rocznicę śmierci artysty, została zorganizowana jego monograficzna wystawa w Muzeum Śląskim we Wrocławiu (obecnie Muzeum Narodowym).