Stanisław Bieńkowski, malarz związany z Warszawą i Lwowem, kształcił się w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. Malował sceny rodzajowe, pejzaże, portrety. Jego prace wystawiane były w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie w 1867, 1879 i 1895 roku. W 1878 wystawiał we Lwowie. Pośmiertnie, w ramach wystawy starych mistrzów lwowskich w 1925 roku, pokazano jego „Portret A. Gołuchowskiego” oraz „Kościół Bernardynów”.